Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου

Την Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2025 ολοκληρώνεται η λειτουργεία της έκθεσης ”Το πανηγύρι των αισθήσεων, Μουσικός Αύγουστος 1980 – 1981΄΄ και το ΜΕΤΗ θα παραμείνει κλειστό μέχρι τις 25 Ιανουαρίου 2025 για την προετοιμασία της νέας θεματικής έκθεσης.

Για ακόμα μια φορά το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου επιχειρεί να παρουσιάσει υπό τον τίτλο “ΑΠΟ ΤΟ 1850 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ”, την ιστορία της τέχνης με έργα που ανήκουν στη συλλογή του. Και είναι ένα κατόρθωμα αυτό εφʼ όσον πειθαρχεί χρονολογικά σε μια αλυσίδα που ο κάθε κρίκος έχει την συνέχειά του μέχρι να φτάσει στις μέρες μας και να αποδείξει ότι δεν υστερεί ουδόλως σε μορφές και σε αξίες που αφορούν τόσο τα έργα όσο και τους καλλιτέχνες που τα δημιούργησαν και που αποτελούν αυτή την ομαδική έκθεση.

Δυστυχώς όμως , όπως είναι γνωστό, ο περιορισμένος χώρος εμποδίζει μια ολοκληρωμένη ματιά στο εύρος της συλλογής, επιτρέποντας τη συμμετοχή σαράντα περίπου καλλιτεχνών μόνον και

γιʼ αυτό θα γίνεται προσπάθεια να εναλλάσσονται έργα προκειμένου να ικανοποιηθεί όσο το δυνατόν η αντιπροσωπευτικότητα των ρευμάτων και των τάσεων που τη διέπουν .

Η λίστα των καλλιτεχνών που ακολουθεί και που είναι περίπου με χρονολογική σειρά δίνει μια εικόνα ενδεικτική περισσότερο ,περί του τι πρόκειται να δει ο επισκέπτης ώστε να διαμορφώσει μια γνώμη για το τι θα αντικρίσει.

Νικόλαος Κουνελάκης- Μαλέας Κωσταντίνος- Μιχαήλ Οικονόμου-Φλωρεντίνη Καλούτση- Γιάννη Μιγάδη-Μαρίας Φιοράκη-Δημήτρη Σαριδάκη- Γεωργίου Μανουσακη-Θωμά Φανουράκη- Βαλέριου Καλούτση-Λευτέρη Κανακάκη-Γιάννη Παρμακέλη-Γιώργου Γεωργιάδη- Ασπασίας Παπαδοπεράκη-Αίγλης Πλάτωνος-Θωμά Παπαδοπεράκη-Αριστείδη Βλάσση-Νίκου Βισκαδουράκη- Μαρίας Γρηγοριάδη-Αντωνίας Παπατζανάκη- Τζένης Μπακαλούμα-Αντώνη Τιτάκη- Andrea Carnemolla-Φραγκίσκου Δουκάκη-Χρυσάνθης Κουμιανάκη-Τάσου Δήμου- Εφης Μάνου-Μηνά Καμπιτάκη-Καμένου Βίκυ-Κώστα Μουδάτσου-Κυριακής Αρκουλή-Μιχαήλ Φαλκώνης- Βασιλική Φίλου-Λυδία Μαργαρώνη-Κατεερίνα Τσεμπελή-Σμαράγδα Παπούλια- Ελέενη Μαρκάκη-Κώστα Κουνάλη- Μαρίνα Στελλάτου-Αιμιλία Παπαφιλίππου και Γιάννης Δημητράκης.

Η έκθεση θα παραμείνει μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου και τους καλοκαιρινούς μήνες θα έχει και πρωινό ωράριο 11.00 με 14.00 . Επίσης θα εξακολουθήσει να ισχύει το απογευματινό, από 18.00 έως 20.00. Όλα αυτά από Δευτέρα έως και Παρασκευή . Για τα Σαββατοκύριακα ισχύει πάντα η συνεννόηση στο mail: met.heraklion@gmail.com

Και κάτι πολύ σημαντικό που σχέση έχει με τους ΑΡΟΔΑΜΟΥΣ και τους ΑΣΠΑΛΑΘΟΥΣ… Το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου σε συνεργασία με το Λύκειο Ελληνίδων, παράρτημα Ηρακλείου, διοργανώνουν δύο βιωματικά εργαστήρια υφαντικής για ενήλικες και παιδιά. Τα εργαστήρια αυτά θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της έκθεσης “Αροδαμοί κι Ασπάλαθοι” που βρίσκεται σε εξέλιξη στο ΜΕΤΗ, με επιμέλεια της αρχαιολόγου και ιστορικού τέχνης κ. Ίριδας Κρητικού

1. Σάββατο 1η Ιουνίου 11-1 πμ (για παιδιά ηλικίας 6-12 ετών)

2. Σάββατο 1η Ιουνίου 5-7 μμ (ενηλίκων).

Υπεύθυνη των εργαστηρίων είναι η κ. Ζωή Παπαδάκη (Εργαστίνη), που διδάσκει υφαντική στο λαογραφικό τμήμα του Λυκείου Ελληνίδων. Δηλώσεις συμμετοχής στην Έφορο του λαογραφικού τμήματος κ. Μαρία Τσιχλάκη στο τηλέφωνο: 6932090157

Διοργάνωση: ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού

Εγκαίνια: Σάββατο 27 Απριλίου 2024

Μέσα από τα έργα των χεριών στην Κρήτη, ξεπηδούν οι αροδαμοί και οι ασπάλαθοι… Βλαστοί τρυφεροί-κλωνάρια της γης και πανώριοι αγκαθωτοί θάμνοι που τρέπονται μαεστρικά σε διαχρονικά μοτίβα.

Σε συνέχεια των θεματικών αφιερωμάτων που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια σε διοργάνωση του ΜΕΤΗ και ακολουθώντας τις προηγούμενες συνεργασίες της επιμελήτριας με το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου και τον ιδρυτή του Κωστή Σχιζάκη, η έκθεση «ΑΡΟΔΑΜΟΙ ΚΙ ΑΣΠΑΛΑΘΟΙ», εγκαινιάζεται το Σάββατο 27.4. στις 19.30 στο Μουσείο.

Στο πλαίσιο της εκθεσιακής δράσης, διακεκριμένοι Έλληνες εικαστικοί που προέρχονται από διαφορετικούς χώρους και χρησιμοποιούν ποικίλα μέσα και υλικά, προχωρούν στη σύσταση έργων με εικαστικές, πλαστικές και συμβολικές αναφορές σε ένα πυκνό απεικονιστικό και απτικό πεδίο που συμπεριλαμβάνει τη την υφαντική και την κεντητική, την κεραμική και την ξυλογλυπτική, την κοσμηματοποιία, τη μαχαιροποιία και άλλα. Ο κόσμος της υλικής αυτής και της άυλης κληρονομιάς ζωντανεύει, μέσα από τον οργανικό διάλογο των συμμετεχόντων εικαστικών που πραγματοποιείται με αναφορά τόσο σε σωζόμενα σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές ιστορικά κειμήλια όσο και σε πολύτιμες σχετικές αναφορές στην κρητική λογοτεχνία (με ολοζώντανες σχετικές εικόνες να αντλούνται από τον Ερωτόκριτο και την Ερωφίλη) και τις δροσερές μαντινάδες.

Ο τίτλος της έκθεσης προτείνεται ως ένα ανοιχτό πεδίο συνύπαρξης παλαιών και νέων συμβάντων και εικόνων, ανοιχτών διαλόγων ελαφριάς ύλης και αιωρούμενων επιτόπιων περιπάτων του βλέμματος και του νου, δίνοντας διακριτό τόπο σε πολυσχιδείς προσεγγίσεις και σε προφανείς ή και αθέατες συγκλίσεις και εσοχές μιας εκλεκτικής διαχρονικής εξιστόρησης που επιβεβαιώνει και ενδυναμώνει την οργανική συνέχεια της κρητικής πρωτογενούς δημιουργίας.

Ο αργαλειός και τα κρητικά υφαντά που αναντίρρητα αποτελούν από τα ωραιότερα της Ελληνικής παράδοσης, με τους έφιππους και τις άνθινες συμβολικές αναπαραστάσεις τους ή τον γεωμετρικό διάκοσμο με τους ρόμβους που έχει τις καταβολές του στη Βυζαντινή τέχνη, τα κουσκουσέ και τα ριγωτά σχέδια, οι βελονιές που ζωντανεύουν το ιερό δέντρο της ζωής, τα σχέδια και τα μοτίβα πολλά από τα οποία αποτελούν συναρπαστική διαχρονία με αφετηρία τη μινωική εποχή, οι φορεσιές, οι ποδιές και οι κεντημένοι ποδόγυροι  με τους δικέφαλους αετούς, τα φίδια, τα ανθοφόρα αγγεία και τις γοργόνες που ανάγουν απευθείας στην Αναγέννηση, οι βούργιες, οι σάκοι γάμου, τα χιράμια, οι πετσέτες και οι πατανίες, τα μπαγκάλια και οι σιντσαντίδες τα κεραμικά πιθάρια και οι κατσούνες, οι νυφιάτικές ξομπλιαστές κουλούρες και οι λύρες, τα σκαμνάκια και οι ξυλόγλυπτες κασέλες, τρέπονται στο συναρπαστικό απεικονιστικό αλφαβητάριο της έκθεσης, ιχνογραφώντας τη μνήμη, το απτό και το άυλο του τόπου.

Η Τέχνη των χεριών, δημιουργεi την ταυτότητα του τόπου, διασώζει και ονοματίζει τους ανθρώπους που τον κατοικούν. Συνδέει το σήμερα με το παρελθόν, τις ρίζες και τα πρωτογενή μοτίβα με τα οικογενειακά κειμήλια που δωρίζονται από γενιά σε γενιά. Υφαίνει μοτίβα και σχέσεις. Μεταδίδει γνώσεις και παραδόσεις. Μεταλαμπαδεύει ιδέες, διασώζει και διδάσκει τέχνες και τεχνικές, συνδέει υλικά και μέσα. Ενώνει την τεχνογνωσία των χεριών με τη χάρη και τη φαντασία του νου.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο της έκθεσης και πέρα από τα σύγχρονα έργα που υλοποιήθηκαν με σεβασμό και γνώση για τις ανάγκες της, παρουσιάζονται επίσης αρχειακά έργα της Φλωρεντίνης Καλούτση (1890-1971) που μέσω της πρωτοπόρου για την εποχή επιχείρησής της Διπλούς Πέλεκυς συνδύασε για πρώτη φορά μινωικά και λαϊκά μοτίβα με την τεχνική της παραδοσιακής κρητικής υφαντική, αναδεικνύοντας την κρητική κληρονομιά από τη μινωική μέχρι και τη λαϊκή τέχνη και αποσπώντας διεθνή βραβεία και διακρίσεις. Παρουσιάζονται τέλος έργα και των σημαντικών ναΐφ κρητών ζωγράφων Αλκιβιάδη Σκουλά και Μαρίας Φιοράκη με σχετική με την έκεθση θεματική, τιμώντας με την παρουσία τους τη διοργάνωση.

Στο πλαίσιο της έκθεσης προγραμματίζονται και άλλες παράλληλες δράσεις όπως εκπαιδευτικά εργαστήρια, ξεναγήσεις, μουσικά αφιερώματα καθώς και θεματική ημερίδα.

Στην έκθεση συμμετέχουν:

Χρήστος Αλατσάκης, Βασιλεία Ανηψητάκη, Κυριακή Αρκουλή, Άννα Αχιλλέως, Κάτια Βαρβάκη, Μαρίνα Βλαχάκη, Ειρήνη Βογιατζή, Μάριος Βουτσινάς, Γιάννης Γαβαλάς, Μαρία Γαλανάκη, Μαίρη Γαλάνη-Κρητικού, Μαρία Γέρουλα, Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου, Ειρήνη Γκόνου, Κατερίνα Γραφανάκη, Μαρία Γρηγοριάδη, Παναγιώτης Δαραμάρας, Δικαία Δεσποτάκη, Μαρία Διακοδημητρίου, Κατερίνα Δραμιτινού, Γιάννης Επταμηνιτάκης, Ειρήνη Ζαΐμη, Άννα Καζάκου, Δέσποινα Καλλιγά, Κατερίνα Καλιτσουνάκη, Βάσω Καλουδιώτη, Φλωρεντίνη Καλούτση, Βίκυ Καμένου, Μηνάς Καμπιτάκης, Βούλα Καραμπατζάκη, Βασίλης Κιλιτσλής, Μάρω Κορνηλάκη, Μαρία Κώτσου, Ρόδη Κωνσταντόγλου, Δήμητρα Κωνσταντινίδη, Σοφία Λαμπροπούλου, Janet Λιοδάκη, Λουδοβίκος των Ανωγείων, Τάσος Μαδαμόπουλος, Μαρίνος Μακράκης, Βαρβάρα Μαλτέζου, Λυδία Μαργαρώνη, Μηνάς Μαυρικάκης, Μάνος Μπατζόλης, Γεωργία Μπλιάτσου, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Ισμήνη Μπονάτσου, Ρούλη Μπούα, Γιάννης Μπρούζος, Αλέκα Μυρίλλα, Λήδα Νάθενα, Μαίρη Νταγιαντά, Χρίστος Παπαδάκης, Γιώργος Παπαδομανωλάκης, Χριστίνα Παρασκευοπούλου, Βιβή Περυσινάκη, Βαγγέλης Πολύζος, Μιχάλης Σακαλής, Τιτίκα Σάλλα, Κατερίνα Σαράφη, Ιφιγένεια Σδούκου, Ζωή Σεκλειζιώτη,

Ελένη Σιούστη, Αλκιβιάδης Σκουλάς, Παρασκευή Σπύρου, Κατερίνα Σταθάτου, Μαρίνα Στελλάτου, Ιωάννα Τερλίδου, Γιώργος Τζάνερης, Νίκος Τριανταφύλλου, Βάσω Τρίγκα, Κατερίνα Τσεμπελή, Μιχάλης Φαλκώνης, Βιργινία Φιλιππούση, Μαρία Φιοράκη, Μαρία Χάνιου, Αθηνα Χατζή, Πέπη Χατζηδάκη.

Εγκαίνια: Σάββατο 27 Απριλίου 2024 στις 19.30

Ανοιχτή ξενάγηση: Κυριακή 28 Απριλίου 2024 στις 11.00

Διάρκεια: έως και 7 Ιουνίου 2024

Διεύθυνση: Νυμφών 3, Ηράκλειο

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή 18:00-20:00 ή κατόπιν ραντεβού

Τηλ. επικοινωνίας: 6976 974000

Mail: met.heraklion @gmail.com

Από το Σάββατο 20 Ιανουαρίου έως τις 20 Φεβρουαρίου 2024 το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου ( ΜΕΤΗ ) παρουσιάζει ένα ενδεικτικό μέρος της συλλογής του προκειμένου οι επισκέπτες να έρθουν σε επαφή με καλλιτέχνες που δημιούργησαν έργα στη διάρκεια της χρονικής περιόδου από το 1850 μέχρι σήμερα στην Κρήτη και γενικότερα στην Ελλάδα Στην πρώτη αίθουσα του μουσείου παρουσιάζονται τα παλαιότερα χρονολογικά έργα ενώ στην επόμενη τα πλέον σύγχρονα. Σκοπός μας είναι να αναρτηθούν σχεδόν όλα τα έργα της συλλογής, εναλλάσσοντας τα, κατά διαστήματα

Στόχος της έκθεσης παραμένει η γνώση, η μελέτη και η προβολή των τάσεων και των ρευμάτων που αντιπροσωπεύουν με τις δουλειές τους οι καλλιτέχνες του τόπου μας. Παρουσιάζονται κατά σειρά έργα των καλλιτεχνών:

Νικολάου Κουνελάκη, Φλωρεντίνης Καλούτση, Γιώργου Μανουσάκη Μαρίας Φιοράκη ,Γιάννη Μιγάδη, Γιώργου Κουνάλη, Κωσταντίνου Μαλέα , Μιχάλη Οικονόμου, Νίκου Φωτάκη, Ευάγγελου Μαρκογιαννάκη ,Νικολάι Ντομπριάνσκι ,Δημήτρη Σαριδάκη ,Θωμά Φανουράκη,Κώστα Παπαδόπουλο,Λάζαρου Ουσταμπασίδη,Βαλέριου Καλούτση,Τάσσου Αλεβίζου Λευτέρη Κανακάκη, Βασίλη Σολιδάκη,Θωμά Παπαδοπεράκη, Μα-νόλη Μαριδάκι,Νίκου Μόσχου,Αίγλης Πλάτωνος- Kuczera Λαμπρινής Μποβιάτσου,Διονύση Χριστοφιλογιάννη,Γιώργου Αργυράκη,Μάριου Βουτσινά, Φραγκίσκου Δουκάκη, Μαρίας Κελαϊδή,Μανώλη Σαριδάκη,Δημήτρη Ανδρεαδάκη,Γιάννη Νομικού,Αριστείδη Βλάσση,Αντωνίας Παπατζανάκη,Κοσμά Καρίπογλου, Χρυσάνθης Κουμιανάκη, Μαρίας Γρηγοριάδη, Νίκου Βισκαδουράκη, Νεκτάριου Μαρίνου,Γιάννη Παρμακέλη, Ασπασίας Παπαδοπεράκη

Ωράριο λειτουργίας, όπως πάντα ,καθημερινά 18.00-20.00 εκτός Σαββάτου και Κυριακής ή κατόπιν συνεννοήσεως στο τηλ:6976974000

***

From Saturday 20 January to 20 February 2024 the Heraklion Museum of Visual Arts (METH) presents a representative part of his collection in order for the viewer to come into contact with artists who lived and worked in Crete and in Greece in general from 1850 until today. 

Presented in the museum’s first gallery are older works while in the second are contemporary. Our aim is to present almost all works in the collection through temporary exhibitions.  

Aim of the exhibition is to promote knowledge, study and visibility of the tendencies represented by local artists through their artworks. 

The works of the artists are presented in order:

Nikolao Kounelaki,Florentini Kaloutsi,Giorgo Manusaki,Maria Fioraki,Yannis Migadis,Giorgio Kounalis,Konstantinos Maleas,Michalis Economou,NikosFotakis,Evangelos Markogiannakis Nikolay Dobriansky,Dimitris Saridakis,Thomas Fanourakis, Kostas Papado-poulos,Lazaros Oustabasidis,Valerios Kaloutsis,Tassos Alevizos Lefteris Kanakis ,VassilisSolidakis,ThomasPapadoperakis,Manolis Maritha-kis,Nikos Moschos,Aegli Platonos-Kuczera,Lambrini Boviatsou, Dionisis Christofilogiannis,Giorgos Argyrakis ,Marios Voutsinas Frangiskos Doukakis,Maria Kelaidi,Manoli Saridaki,Dimitris Andreada-kis,JohnNomikos ,Aristidis Vlassis,Antonia Papatzanaki ,Kosmas Karipoglou,Chrysanthi Koumianaki,Maria Grigoriadi,Nikos Viskadou-rakis,Nektarios Marinos,Yiannis Parmakelis,Aspasia Papadoperaki

Opening hours as always, daily 18.00-20.00 except Saturdays and Sundays, or by contacting tel: 6976974000

Το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου υποδέχεται, στο πλαίσιο της έκθεσης με τον ευφάνταστο τίτλο ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ,τρεις σημαντικούς και καταξιωμένους Έλληνες καλλιτέχνες, τη Μαργαρίτα Βασιλάκου, τον Γιάννη Γαβαλά και τον Γιάννη Στεφανάκι, που συναντιούνται εικαστικά γιανα σχολιάσουν την αμφιλεγόμενη σχέση του ανθρώπου με το οικιστικό μοντέλο της πολυκατοικίας και την παθολογία που συνοδεύει τον ρυθμό των μεγαλουπόλεων.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2023, στις 18.00, στο χώρο του ΜΕΤΗ, στην οδό Νυμφών 3, στο Ηράκλειο Κρήτης. Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά από Δευτέρα έως Παρασκευή 18.00-20.00 και θα ολοκληρώσει τον κύκλο της στις 29/12/2023, δηλαδή λίγο πριν αποχαιρετήσουμε την τρέχουσα χρονιά.

Η Μαργαρίτα Βασιλάκου, με καταγωγή από τη Σπάρτη, σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας ζωγραφική στο εργαστήριο των Π. Τέτση και Ν. Κεσσανλή και χαρακτική στον Θ. Εξαρχόπουλο. Ανθρωποκεντρική ζωγράφος και εξαιρετική εικονογράφος με αναγνωρίσιμο εικαστικό ιδίωμα, όπως και όλοι οι καλλιτέχνες της έκθεσης, πραγματεύεται ποικίλες θεματικές με συμβολικό τρόπο εστιάζοντας κυρίως στην προβληματική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων..

Ο Γιάννης Γαβαλάς, γεννημένος στην Αθήνα, Τήνιος όμως στην καταγωγή, σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου και στη συνέχεια στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στο εργαστήριο του Δ. Καλαμάρα. Στα γεωμετρικά του σύνολα καταφέρνει να εξισορροπεί δυνάμεις αντιθετικές μέσα από τον γόνιμο συγκερασμό αντιφατικών υλικών, προσπαθώντας να αναδείξει την έννοια της αλληλοσυμπλήρωσης έναντι της αέναης πάλης.

Ο Γιάννης Στεφανάκις, Κρητικός στην καταγωγή, σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας. Ζωγράφος, χαράκτης, ποιητής, τυπογράφος, εκδότης, τα τελευταία χρόνια και δημιουργός video animation, ο Στεφανάκις αρνείται πεισματικά να ταυτιστεί με ένα ρόλο, καταφέρνει δε άξια να τους υπηρετεί όλους με τον ίδιο σεβασμό. Άνθρωπος με ποικίλες ευαισθησίες και κοινωνική συνείδηση δημιουργεί τέχνη σε μια προσπάθεια προσωπικής λύτρωσης και αποκατάστασης της αποστασιοποιημένης σχέσης μας με το περιβάλλον.

Στο κείμενο της έκθεσης ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ η Βάλια Κατσίμπα, αρχαιολόγος-μουσειολόγος, αναφέρει: «…Η αινιγματική παρουσία των ζώων σε ορισμένα έργα δημιουργεί περίεργους συνειρμούς ανακαλώντας τον τίτλο της έκθεσης: ποια είναι άραγε τα πραγματικά κατοικίδια των μεγαλουπόλεων; Πώς απαρνήθηκε ο σύγχρονος άνθρωπος την ουσιαστική σχέση του με το περιβάλλον και άφησε τον εαυτό του να μεταμορφωθεί σε ένα υβριδικό μοντέλο ανθρώπου, σε ένα πολυκατοικίδιο;

Φαίνεται ότι μεταβαίνουμε σε μια “εποχή των τεράτων”, όπως έχει χαρακτηριστικά περιγράψει ο Ιταλός διανοητής Antonio Gramsci τις περιόδους εκείνες όπου ο παλαιός κόσμος πεθαίνει ενώ ο νέος δεν έχει ακόμη ξεκινήσει να διαμορφώνεται. Η ανάγκη για επαναξιολόγηση του αστικού περιβάλλοντος, που δημιουργήθηκε από την περίοδο του Μεσοπολέμου, μοιάζει πιο επιτακτική από ποτέ. Οι άνθρωποι των πολυκατοικιών διεκδικούν νέα πλαίσια κατοίκησης, που δεν βρίσκονται απλώς στα όρια της βιωσιμότητας. Η αποδόμηση των πολυκατοικιών, αυτού του τόσο πολλά υποσχόμενου αλλά και τρομερά αμφιλεγόμενου φαινομένου της ελληνικής αστικής εμπειρίας, που μετρά περί τα 100 χρόνια ζωής, έχει ήδη ξεκινήσει..»

Το παράλογο βίωμα και η αμφιβολία του σύγχρονου ανθρώπου για τις δικές του οικιστικές επιλογές, που τον οδήγησαν σταδιακά και υποσυνείδητα στην καλλιέργεια μιας τραυματικής απόστασης από το φυσικό περιβάλλον, είναι ξεκάθαρο σε όλα τα έργα της έκθεσης. Ο Στεφανάκις περιδιαβαίνει την πόλη αποτυπώνοντας φευγαλέες εικόνες του αστικού ιστού με αλληγορικές προεκτάσεις, ενώ η Βασιλάκου εισχωρεί στα κτίρια δίνοντας μια ξεκάθαρα ψυχογραφική διάσταση των κατοίκων της πόλης. Ο Γαβαλάς, αφαιρώντας με ένα στοιχείο αιφνιδιασμού τις προσόψεις των κτιρίων, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει στα γεωμετρικά του συμπλέγματα το ανθρώπινο αδιέξοδο και να συνδέσει το εσωτερικό των πολυκατοικιών με το ευρύτερο περιβάλλον τους.

Οι καλλιτέχνες φαίνεται να μοιράζονται την ίδια σιωπή στα έργα τους, στην προσπάθειά τους να ακούσουν τον ψίθυρο των εγκλωβισμένων κατοίκων των μεγαλουπόλεων, που αποκαλύπτει την κοινή επιθυμία τους να απαλλαγούν από τα δεσμά της ανθρώπινης μοναξιάς. «Ένα ζήτημα κοινό στα έργα και των τριών καλλιτεχνών», όπως αναφέρεται και στο κείμενο της έκθεσης, «που πρόθεσή τους δεν είναι ένας παθητικός σχολιασμός της υπαρξιακής αγωνίας και απομόνωσης του σύγχρονου ανθρώπου αλλά η έντονη επιθυμία να αποκαλύψουν- κυρίως μέσα από συμβολικές αναφορές- ένα νέο κόσμο που περιμένει να αναδυθεί, γεμάτο σεβασμό και αγάπη για τη φύση και τον συνάνθρωπο. Οι καλλιτέχνες, ως αγνοί παρατηρητές ενός τοπίου που αλλάζει ραγδαία τα τελευταία χρόνια και καλλιεργεί την καταναλωτική κουλτούρα και την υπεραξία του χρήματος, αναρωτιούνται για το πραγματικό διακύβευμα της έκθεσης και κατ’ επέκταση της ζωής: θα παραμείνουν άραγε οι άνθρωποι μετέωροι και αδύναμοι κάτοικοι των απάνθρωπων πόλεων που δημιούργησαν, έρμαια μιας συμβατικής πραγματικότητας που τους συνθλίβει, ή θα ανατρέψουν την υπάρχουσα συνθήκη απαλλαγμένοι από αρνητικούς εθισμούς και μηχανιστικά στερεότυπα;»

Στην αγκαλιά του δέντρου κρύφτηκε (2015)Γιάννης Στεφανάκης

Κοινή λογική (2017)Μαργαρίτα Βασιλάκου

Αντιπαροχή (2023)Γιάννης Γαβαλάς

Μόλις τελειώσει η έκθεση James Bond το ΜΕΤΗ ενημερώνει τους επισκέπτες και φίλους ότι από την 1η έως και τις 24 Νοεμβρίου θα παραμείνει κλειστό.

Προετοιμάζοντας την νέα έκθεση ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ στην οποία συμμετέχουν οι αξιόλογοι καλλιτέ-χνες Μαργαρίτα Βασιλάκου ,Γιάννης Γαβαλάς και Γιάννης Στεφανάκης θα ανοίξει ξανά το Σάββατο 25 Νοεμβρίου για τα εγκαίνια. Με περισσότερες λεπτομέρειες θα ενημερωθεί το κοινό τις επόμενες ημέρες.

Μια εντελώς πρωτότυπη έκθεση ,που έρχεται να μας θυμίσει το εγγύς κινηματογραφικό παρελθόν, πρόκειται να παρουσιάσει το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου ( ΜΕΤΗ ) τις αμέσως προσεχείς ημέρες στον χώρο του. Αφορά φωτογραφίες, αφίσες και ενθύμια από τις εικοσιέξι ταινίες που έχουν δει την προβολή σʼ όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου με τον διάσημο ήρωα του ‘Ιαν Φλέμιγκ από το 1961 μέχρι και το 2021, δηλαδή σε διάστημα εξήντα ετών. Στη λογοτεχνία, εμβαθύνοντας στην ιστορία του θρυλικού ήρωα είχε εμφανιστεί ακόμα νωρίτερα ,το 1953 με το βιβλίο ‘Καζίνο Ρουαγιάλ’.
Από τότε και μέχρι σήμερα υπολογίζεται ότι το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού έχει δει τουλάχιστον μια ταινία Τζέημς Μποντ καθότι όλες οι κινηματογραφικές ταινίες σημείωναν την μια μετά την άλλη εισπρακτική επιτυχία. Λέγεται μάλιστα ότι οι αιθουσάρχες χώριζαν τις κινηματογραφικές σεζόν, σε χρονιές με ταινία Τζέημς Μποντ και σε χρονιές χωρίς …προκειμένου να υπολογίσουν τα κέρδη τους.

Το Μ.Ε.Τ.Η. ξεφεύγοντας από τα παραδοσιακά μονοπάτια, τολμά και πρωτοπορεί παρουσιάζοντας μια έκθεση που αναφέρεται στον συγκεκριμένο ήρωα. Με χρονολογική βάση θα εκτεθούν αφίσες από όλες τις ταινίες του Τζέημς Μποντ, αναδεικνύοντας έτσι την ιστορική πορεία, μέσα στο χρόνο όλων αυτών των δεκαετιών, θυμίζοντάς μας σκηνές από την δράση της κάθε ταινίας , τα συναισθήματα και τις αλλαγές στην πλοκή των έργων καθώς και τον διάχυτο ερωτισμό που επικρατούσε με τις καλλονές που τον περιστοίχιζαν ως παρτενερ…

Πέρα από τις κλασσικές αφίσες θα προβληθεί και η δουλειά νέων καλλιτεχνών, που εμπνεόμενοι από τα φιλμς επιμένουν και ανανεώνουν την ζωγραφική παράδοση και τέχνη, με τη δημιουργία κινηματογραφικών πόστερ ως μια νέα ματιά, μια νέα άποψη στις τότε υπάρχουσες αντιλήψεις.

Παράλληλα με το υλικό των ταινιών παρουσιάζονται και οι Ελληνικές διαφημιστικές καταχωρήσεις στον ελληνικό έντυπο τύπο, όπου θα θυμηθούμε τους ευφάνταστους τρόπους προώθησής των ταινιών του 007 στο κινηματογραφικό κοινό, από τους δημιουργούς της εποχής.
Θα υπάρχουν ακόμη ελληνικές μεταφράσεις βιβλίων του Ίαν Φλέμινγκ από την δεκαετία το 60 καθώς και η πρώτη εμφάνισή του Τζέημς Μποντ σε μορφή κόμικς στις εφημερίδες της εποχής εκείνης.

Στα εκθέματα θα συμπεριληφθούν επίσης αυτόγραφα των τελευταίων τριών ηθοποιών που ερμήνευσαν τον Τζέημς Μποντ, των Τίμοθι Ντάλντον, Πιρς Μπρόσναν και Ντάνιελ Κρεγκ καθώς και αυτόγραφα και φωτογραφίες από μια πλειάδα γυναικών που εμφανίστηκαν στις ταινίες του 007, όπως των βραβευμένων με Όσκαρ Κιμ Μπέισινγκερ , Τζούντι Ντενς, Μίσελ Γιο και πολλών πολλών άλλων κοριτσιών του Τζέημς Μποντ συμπεριλαμβανομένης της μοναδικής Ελληνίδας μέχρι σήμερα, ηθοποιού που εμφανίστηκε σε ταινία του 007, Τόνιας Σωτηροπούλου.

Έκπληξη θα είναι ακόμη η τοποθέτηση στον εξωτερικό χώρo του Μουσείου μιας Μερσεντές – Μπενς της δεκαετίας του 70, (προσφορά της λέσχης κλασσικών οχημάτων Ηρακλείου), αυτοκίνητο που εμφανίστηκε στη ταινία 007 ”Ο άνθρωπος με το χρυσό πιστόλι”.
Μέσα στη έκθεση θα βρίσκονται ακόμη τρία μοντέλα οχήματα – μινιατούρες αυτοκινήτων του Τζέημς Μποντ. Τέλος, με προβολή βίντεο θα απολαύσουν οι θεατές σκηνές δράσης και αγωνίας από τις περιπέτειες του, ακούγοντας όλα τα τραγούδια των ταινιών του!

Οφείλουμε θερμές ευχαριστίες στον φίλο συλλέκτη Αναγνώστη, (Νότη) Καρρά που ασχολήθηκε με τόση μεγάλη διάθεση προκειμένου να πραγματοποιηθεί η έκθεση αυτή με τον καταλληλότερο τρόπο κι ακόμα στους Αλέξανδρο Παπαδάκη που του ανήκει το πραγματικό όχημα και Λάζαρο Γιουρτσίδη για τα μοντέλα οχημάτων που θα φέρει ώστε να μπορέσει να τα θαυμάσει το κοινό μας. Η έκθεση θα εγκαινιαστεί το Σάββατο 14/10/2023 στις 7.00 στην αίθουσα της οδού Νυμφών και θα είναι ανοικτή όπως πάντα καθημερινά εκτός Σαββάτου και Κυριακής στο ωράριο 18.00 με 20.00. Για κάθε πληροφορία αλλά και για επισκέψεις εκτός του αναφερθέντος ωραρίου επικοινωνήσετε στο τηλ.6976974000 και στο mail met.heraklion@gmail.com

Με μεγάλη χαρά ύστερα από μερικά χρόνια το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου ( ΜΕΤΗ ) υποδέχεται εκ νέου τον Θωμά Τουρναβίτη που παρουσιάζει την ενότητα Embrace,στο φιλότεχνο κοινό της Κρήτης.

Δείχνει να είναι μεγάλη ανάγκη η επικοινωνία αυτή με το κοινό μας ύστερα από τους δεσμούς που έχει αποκτήσει ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης από την πρώτη του ατομική έκθεση όπου ο κόσμος αντιλήφθηκε την διαθέτουσα ευαισθησία της γραμμής και του σχεδίου στα έργα που παρουσίασε στον χώρο μας.

Ο ίδιος γράφει.

“Συνθέτω την πάλη, σύνθεσης και αποσύνθεσης. Συνθέτω πορτρέτα που αρνούνται τη στατική. Η ζωγραφική μου αγκαλιάζει τον άνθρωπο στον κόσμο της κίνησης.”

“Η ενιαία φορά των αντιθέσεων στο χώρο και η ιδέα της συνεχούς αλλαγής της κίνησης, πηγάζουν από το νόμο του σύμπαντος. Στη σειρά EMBRACE, όλα τα παραπάνω αγκαλιάζουν τη χρωματική παλέτα που είναι εκτεθειμένη στο Ελληνικό φως, γεννώντας ευφορική αρμονία. Επιλεγμένες τροχιές και σημεία σχηματίζουν πρόσωπα μέσα στο πρόσωπο, τόπους μέσα στο τόπο, στιγμές μέσα στη στιγμή. Απεικονίζουν τη τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων του ατόμου και αποδίδουν την ποικιλία των διακυμάνσεων της συνείδησης του με μορφές που εντυπωσιάζουν. Η σκληρότητα της φιγούρας δεν έχει σχέση με την απωθητική εξέγερση, με συνέπεια η γραφή να μιλάει στα όρια μιας πραγματικότητας στο κόσμο της κίνησης.”

Ο Θωμάς Τουρναβίτης γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Φοίτησε στο εργαστήρι του γλύπτη Νίκου Στέφου (1997-1999). Αποφοίτησε το 2005 από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Derby (Ηνωμένων Βασίλειο) με BA (DP). Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη σχολή Philharmonie στο Βερολίνο (Γερμανία 2006). Εργάστηκε ως καθηγητής σημειολογίας στο Δ.ΙΕΚ Βόλου και ως δάσκαλος καλλιτεχνικών σε ιδιωτικά δημοτικά σχολεία (2008-2010).

Από το 2008 έχει ιδρύσει το thomastournavitis.org το οποίο είναι μια επιτυχημένη επωνυμία ( T T ) στην παγκόσμια αγορά τέχνης. Έχει γίνει αντικείμενο 36 ατομικών εκθέσεων και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 135 ομαδικές εκθέσεις διεθνώς.

Τα έργα του ανήκουν σε περισσότερες από 2.400 ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές σε Νέα Υόρκη, Μαϊάμι, Λος Άντζελες, Παρίσι, Μόναχο, Μονπελιέ, Βιέννη, Πράγα, Μπουσάν, Ζυρίχη, Μπρατισλάβα, Ζάγκρεμπ, Λευκωσία, Αθήνα, Σεράγεβο και αλλού.

Η έκθεση θα εγκαινιαστεί το Σάββατο 23 Σεπτεβρίου στις 18.30 στην αίθουσα της οδού Νυμφών και θα είναι ανοικτή όπως πάντα καθημερινά εκτός Σαββάτου και Κυριακής στο ωράριο 18.00 με 20.00. Για κάθε πληροφορία αλλά και για επισκέψεις εκτός του αναφερθέντος ωραρίου επικοινωνήσετε στο τηλ.6976974000 και στο e-mail met.heraklion@gmail.com

Λίγους μήνες μετά την πραγματοποίηση του συνεδρίου ,στις 3 και 4 Δεκεμβρίου του 2022, για το Εικαστικό Παρελθόν της Κρήτης στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, εξεδόθησαν τα πρακτικά των ανακοινώσεων. Πρόκειται για ένα λαμπρό κατʼ ουσία λεύκωμα που περιέχει τις εισηγήσεις της διήμερης συνάντησης , με ιστορικές αναφορές ,αφʼ ενός για την εφαρμοσμένη τέχνη στην καθημερινότητα της ζωής κατά το μακρινό παρελθόν και αφʼ ετέρου αναφορές στην προσωπικότητα και το έργο καλλιτεχνών που έζησαν πρόσφατα ανάμεσά μας και συνέβαλαν στην εξάπλωση των καλών τεχνών .

Στο πνεύμα αυτό, σε δύο ενότητες δηλαδή, μια για την αρχαιότητα και μέχρι τον 19ο αιώνα που αναλύθηκε κυρίως από τους αρχαιολόγους και μια για τους καλλιτέχνες που έζησαν και δημιούργησαν στην Κρήτη στο πρόσφατο παρελθόν, που αναπτύχθηκε από ιστορικούς, καλλιτέχνες ή ακόμα και από συγγενείς και φίλους , δομήθηκε το βιβλίο με τον καλύτερο και πλέον προσιτό τρόπο.

Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει προσεγγίσεις από τους εισηγητές ως προς τα παρακάτω θέματα.

Νίκος Βασιλάκης: Καλλιτεχνική και Εικαστική Έκφραση στην Κρήτη από την αυγή

της Προϊστορίας μέχρι την περίοδο της Αναγέννησης

Λιάνα Σταρίδα: Μεσοβυζαντινή εφυαλωμένη κεραμεική από το Ηράκλειο.

Κώστας Γ. Τσικνάκης: Οι προσλήψεις του αρχαιολογικού τοπίου στην Κρήτη

της βενετικής περιόδου (15ος-16ος αι.).

Νίκος Γιγουρτάκης: Επί Πτερύγων Ανέμων. Οι άγγελοι στη ζωγραφική του

Μιχαήλ Δαμασκηνού.

Αντώνης Διγαλάκης: Οι Κρητικοί ζωγράφοι της προσφυγιάς. Βενετία, Ιόνιο και

Αιγαίο (1640-1700).

Μαρία Παναγιωτάκη: Από τη Σύμβαση της Χαλέπας (1878) ως την Α΄ Διεθνή Έκθεση

Χανίων(1900). Η εικαστική δημιουργία στην Κρήτη στο «γύρισμα του αιώνα».

Στη δεύτερη ενότηταοι εισηγητές αναφέρονται στις παρακάτω προσωπικότητες.

Δημήτρης Σάββας: Ο συνάδελφός μου Γιάννης Ανδρεαδάκης κατά την Χρυσή Εποχή

της Βικελαίας Βιβλιοθήκης.

Ζεβελάκης Βασίλης: Αριστείδης Βλάσσης. Ο ζωγράφος του Μεγάλου Κάστρου.

Επιτροπάκη Βούλα: Γιώργος Θ. Γεωργιάδης. Κλασσική παιδεία και αφαίρεση.

Ο ρεαλιστής εμπρεσιονιστής ζωγράφος της πόλης μας.

Καλούτσης Γιώργος: Η μητέρα μου Φλωρεντίνη Καλούτση.

Χριστόφορος Μαρίνος: Βαλέριος Καλούτσης: ”’Pastorale”.

Έφη Μάνου: Ο ζωγράφος Λευτέρης Κανακάκις.

Κουνάλης Κώστας: Ο Ζωγράφος Γιώργης Κουνάλης.

Στεφανάκης Γιάννης: Γιώργος Μανουσάκης ένας Homo Universalis, 1914-2003

Περάκης Τάκης: Ο Ζωγράφος Γιάννης Μιγάδης.

Νίκος Βισκαδουράκης: Ο Μανόλης Μπετεινάκης 1946-2015

Ίρις Κρητικού: Εκπρόσωποι της Ναΐφ Ζωγραφικής στην Κρήτη.

Κυριακή Λ. Ουσταμπασίδου: Μικρή αναφορά στον πατέρα μου Λάζαρο Χ. Ουσταμπασίδη.

Γιάννης Παπαδοπεράκης: Ο αδελφός μου Θωμάς.

Μανόλης Σαριδάκης: Ο Δημήτριος Σαριδάκης και η συμβολή του στην άνθηση

της Βυζαντινής τέχνης στην Κρήτη.

Μάρκος Μαρινάκης:Οι Κρητικοί ζωγράφοι Ιωάννης Σταυράκης &Δημήτρης Κοκότσης.

Κώστας Φανουράκης: Ο ζωγράφος Θωμάς Φανουράκης.

Δρ. Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος: Απλοποίηση και υποκειμενικότητα.

Το αίτημα για μια νέα ζωγραφική ενότητα από τον Ερρίκο Φραντζισκάκη.

Μαρία Φραγκιαδάκη: Ο ζωγράφος Νίκος Φωτάκης (1904-1959).

Η ζωή και το έργο του. Η σχέση του με το Ηράκλειο

Κώστας Σταυρακάκης: Μνήμες από τη δραστηριότητα της Γκαλερί Σταυρακάκη.(1970-2000).

Επιθυμία μας είναι να ενημερώσουμε κάθε ενδιαφερόμενο ότι η πραγματοποίηση του συγκεκριμένου συνεδρίου που ξεκίνησε το ΜΕΤΗ ,θα επαναλαμβάνεται ανά διετία, με σκοπό να καλύψει κάθε αξιόλογη δράση στον ευαίσθητο τομέα των τεχνών και του πολιτισμού γενικότερα.

Άπειρες ευχαριστίες οφείλουμε στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για την κάλυψη των εξόδων του συνεδρίου όπως και στην περιφέρεια Κρήτης και ειδικά στον Περιφερειάρχη και τον Αντιπεριφερειάρχη κυρίους Αρναουτάκη και Συριγωνάκη που εξασφάλισαν την χρηματοδότηση της εκδόσεως του παρόντος τόμου.

Στην έκδοση αυτή του ΜΕΤΗ την επιμέλεια και τον συντονισμό της οργάνωσης είχε η Ειρήνη Σχιζάκη. Τις φωτογραφίες του συνεδρίου επιμελήθηκαν ο Γιώργος Καβουτσιώτης με τον Αντώνη Κατσούνα. Οι φωτογραφίες των παρουσιαζομένων έργων έγιναν με ευθύνη των εισηγητών ενώ ο Κώστας Μαρής ανέλαβε να επιμεληθεί την συμβατότητα στην εκτύπωση όπου αυτή χρειάστηκε. Η μακέτα εξωφύλλου φιλοτεχνήθηκε από τον Νίκο Βισκαδουράκη με θέμα από έργο του Θωμά Φανουράκη. Ο σχεδιασμός της έκδοσης έγινε από τον Δήμο Χρίστου η δε παραγωγή πραγματοποιήθηκε από την INFORM ΛΥΚΟΣ με υπεύθυνο συνεργάτη τον Κώστα Καρτσάκη.

Η έκδοση είναι εκτός εμπορίου, πληροφορίες δε περί αυτής μπορείτε να έχετε ή από την περιφέρεια Κρήτης ή από το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου ( ΜΕΤΗ ) met.heraklion@gmail.com.

Το ΜΕΤΗ ενημερώνει ότι από τις 14 έως και τις 20 Αυγούστου θα παραμείνει κλειστό. Στην περίπτωση που κάποιος επιθυμεί κατά το διάστημα αυτό να επισκεφθεί την έκθεση να τηλεφωνήσει στο 6976974000.

ΜΙΚΡΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Ομαδική έκθεση στo Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου

Εγκαίνια: Σάββατο 22 Απριλίου στις 19.30

Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού

Το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου (ΜΕΤΗ) παρουσιάζει την ομαδική έκθεση «ΜΙΚΡΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ», με την συμμετοχή διακεκριμένων εικαστικών και την κατάθεση σπουδαίων νέων έργων. Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνδιοργάνωση με την Αίθουσα Τέχνης ArteVisione της Αθήνας, όπου και παρουσιάστηκε αρχικά η έκθεση τον Φεβρουάριο του 2023 σημειώνοντας εξαιρετική επιτυχία.

Τα έργα της έκθεσης, συνομιλούν με έργα τέχνης που προτείνονται ως οργανικός διάλογος με τις προσωπικές τους εικαστικές αναζητήσεις από τους συμμετέχοντες. Ακολουθώντας την πορεία του βλέμματος από την προϊστορία έως τον μοντερνισμό, η παρούσα συνομιλία αναπτύσσεται ταυτόχρονα ως έρευνα, εικαστική διατύπωση και εννοιολογική αναζήτηση.

Ο τίτλος της έκθεσης παραπέμπει στο διαχρονικό έργο αναφοράς «Το χρονικό της Τέχνης» του κορυφαίου αυστριακού ιστορικού της τέχνης Ernst Hans Josef Gombrich. Ο Έρνστ Γκόμπριχ (Ernst Hans Josef Gombrich, 30 Μαρτίου 1909 – 3 Νοεμβρίου 2001), πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής και της δραστηριότητάς του στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μελέτησε την εξέλιξη της τέχνης από την Προϊστορική τέχνη ως τον Μοντερνισμό και θεωρείται κορυφαίος θεωρητικός της ιστορίας της τέχνης.

Ο Έρνστ Γκόμπριχ γεννήθηκε στη Βιέννη, σε οικογένεια εβραϊκής προέλευσης και ενεργό πνευματικό περιβάλλον. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και πρώην συμμαθητής του Χούγκο φον Χόφμανσταλ, ενώ η μητέρα του, πιανίστρια και πρώην μαθήτρια του Άντον Μπρούκνερ, συνδεόταν με τον Άρνολντ Σένμπεργκ, τον Γκούσταβ Μάλερ και τον Γιοχάνες Μπραμς. Μετά τη φοίτησή του στο Γυμνάσιο Theresianum και τις ακαδημαϊκές του σπουδές στo Πανεπιστήμιο της Βιέννης, ο Γκόμπριχ ξεκίνησε την ακαδημαϊκή και ερευνητική σταδιοδρομία του το 1936 ως ερευνητής στο Ίδρυμα Warburg, (ερευνητικό κέντρο για θέματα τέχνης του Πανεπιστημίου του Λονδίνου). Από το 1956 ως το 1975, υπήρξε διευθυντής του ιδρύματος.

Το πρώτο βιβλίο του «Eine kurze Weltgeschichte für junge Leser» (Μικρή ιστορία του κόσμου), το μόνο που δεν έγραψε στα αγγλικά, δημοσιεύθηκε στη Γερμανία το 1936. Υπήρξε εξαρχής εξαιρετικά δημοφιλές και μεταφράστηκε σε διάφορες γλώσσες, αλλά δεν ήταν διαθέσιμο στα αγγλικά έως το 2005. Το Χρονικό της Τέχνης, που δημοσιεύτηκε αρχικά το 1950 (σήμερα στην 16η έκδοσή του) θεωρείται ένα παγκόσμιο έργο κριτικής και αποτελεί μια από τις πιο προσιτές εισαγωγές στη τέχνη και στο design. Αρχικά προορισμένο για αναγνώστες νεαρής ηλικίας, έχει πωληθεί σε εκατομμύρια αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.

Το λαοφιλές «Χρονικό της Τέχνης», επί σαράντα πέντε χρόνια παρέμεινε κυριολεκτικά αξεπέραστο ως βασική εισαγωγή στην ιστορία της τέχνης, παραθέτοντας με αφήγηση κατανοητή τη συναρπαστική πορεία της δημιουργικής έκφρασης από την εποχή των σπηλαίων και τις πρωϊμότερες βραχογραφίες ως τη σύγχρονη τέχνη και τον πειραματικό νεωτερισμό.

Αναγνώστες κάθε ηλικίας και ιδιότητας, βρήκαν στο συγκεκριμένο πόνημα έναν ακάματο δάσκαλο αλλά και έναν σύντροφο, ικανό να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις με λιτή σοφία, χιούμορ και αγάπη μοιρασμένη ακριβοδίκαια σε όλα τα έργα τέχνης που εμπεριέχονται.

Με άμεση και απλή γραφή, «Το Χρονικό της Τέχνης» αποτελεί ένα πολύτιμο αφήγημα, θέτοντας με λιτή σοφία σε τάξη «τον πλούτο των νοημάτων, των περιόδων και των τεχνοτροπιών που συσσωρεύονται στις σελίδες του». Με οδηγό τη διαίσθησή του συγγραφέα στην ψυχολογία των εικαστικών τεχνών, μας προτρέπει να αντιληφθούμε την ιστορία της τέχνης ως «συνεχή διαπλοκή και εναλλαγή των παραδόσεων, όπου κάθε έργο αναφέρεται στο παρελθόν και δείχνει το μέλλον», ως «μια ζωντανή αλυσίδα που συνδέει ως σήμερα τη δική μας εποχή με εκείνη των Πυραμίδων».

Ο όρος appropriation (ιδιοποίηση) εγείροντας ερωτήματα πρωτοτυπίας και αυθεντικότητας, ανήκει στη μακρά μοντερνιστική παράδοση της τέχνης, ενώ συνδέεται και ανιχνεύεται ήδη στα κυβιστικά κολάζ και τις κατασκευές του Πάμπλο Πικάσο και του Ζωρζ Μπρακ που πραγματοποιήθηκαν από το 1912 και μετά, περιλαμβάνοντας πραγματικά αντικείμενα όπως εφημερίδες που αναπαριστούσαν τον εαυτό τους. Η συγκεκριμένη πρακτική, που κατάγεται από τον κυβισμό και τον ντανταϊσμό, αναπτύχθηκε ακόμη περισσότερο στα ready mades του Marcel Duchamp από το 1915 και εξής, ενώ ο σουρεαλισμός με σημαντικούς εκπροσώπους του όπως ο Νταλί, άντλησε εικόνες και επινοήσεις από αντίστοιχα πεδία. Σημαντικό ρόλο στις αναζητήσεις που ακολούθησαν έπαιξε το δοκίμιο του 1934 του Γερμανού φιλοσόφου Walter Benjamin «The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction». Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η ιδιοποίηση εμφανίστηκε επίσης εκτενώς σε έργα των Jasper Johns και Robert Rauschenberg καθώς και στην ποπ αρτ. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε ευρύτερα ως αναφορά σε ορισμένους Αμερικανούς καλλιτέχνες της δεκαετία του 1980, όπως οι Jeff Koons και Sherrie Levine, που αναπαρήγαγε ως δικά της άλλα έργα τέχνης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των Monet και Malevich, με στόχο να πυροδοτήσει ένα νέο νόημα ή σύνολο νοημάτων για μια οικεία εικόνα. Σημαντική θεωρητική υποστήριξη στα παραπάνω, παρείχε η Αμερικανίδα κριτικός Rosalind Krauss μέσω του βιβλίου της «The Originality of the Avant-Garde and Other Modernist Myths» (1985).

Σε κάθε περίπτωση, τα έργα της παρούσας έκθεσης, διατρέχοντας ως ενεργός αισθητήρας τους αιώνες και συνομιλώντας τόσο με παγκόσμια αριστουργήματα όσο και με ορισμένα νεότερα σπουδαία ελληνικά έργα, αποτελούν περισσότερο διαλογικές σχέσεις, εκλεκτικές συγγένειες και ανιχνεύσεις, παρά «ιδιοποιήσεις» γνωστών έργων. Η αναφορά σε ένα αγαπημένο έργο συντελείται εδώ με πολλούς διαφορετικούς τρόπους όπως ο επανασχεδιασμός ή ανάκλαση μιας εικόνας ή φόρμας, η αποδόμηση και επαναδόμησή της, η αναδιάταξη και η ανατροπή, το οργανικό κολλάζ και τα επάλληλα παιχνίδια της ψευδαίσθησης, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ο εστιασμός σε κάποιο αναγνωρίσιμο στοιχείο της (κοσμητικά μοτίβα, χαρακτηριστικά χρώματα ή τεχνοτροπία, αρχιτεκτονικά μέλη, ενδύματα και κοσμήματα, μαλλιά, όπλα, σκεύη και άλλα), αντλώντας με ερευνητικό βλέμμα, απολαυστική έμπνευση αλλά και τρυφερό χιούμορ από την πολύτιμη ενδοχώρα της παγκόσμιας τέχνης, χωρίς να αποσκοπούν στην αυτούσια απόδοση και αντιγραφή.

Ίρις Κρητικού

Αρχαιολόγος & Ιστορικός της Τέχνης

Επιμελήτρια της έκθεσης

Στην έκθεση συμμετέχουν:

Κώστας Αγγελάκης, Χρήστος Αλατσάκης, Αγγελική Αντωνέα, Βασιλεία Ανηψητάκη, Άννα Αχιλλέως, Μαργαρίτα Βασιλάκου, Νίκος Βισκαδουράκης, Μαρίνα Βλαχάκη, Ειρήνη Βογιατζή, Κική Βουλγαρέλη, Μαίρη Γαλάνη-Κρητικού, Στρατηγούλα Γιαννικοπούλoυ, Ανδρομάχη Γιαννοπούλου, Φάνης Γουλής, Δικαία Δεσποτάκη, Μαρία Διακοδημητρίου, Αποστόλης Ιτσκούδης, Νίκος Καλαφάτης, Μηνάς Καμπιτάκης, Εβίτα Κανέλλου, Νίκος Κιτμερίδης, Νίκος Κόνιαρης, Σοφία-Ρόουζ Κοσμίδου, Φίλιππος Κούτρικας, Δήμητρα Κωνσταντινίδη, Νίκος Λεοντόπουλος, Τάσος Λιακόπουλος, Βασίλης Λιαούρης, Janet Λιοδάκη, Γιώργος Λουλούδης, Λίλα Μαδούρου, Λυδία Μαργαρώνη, Μηνάς Μαυρικάκης, Κυριακή Μαυρογεώργη, Μάνος Μπατζόλης, Τίμος Μπατινάκης, Ορφέας Μπάτσιος, Αθηνά Μπίκου, Γεωργία Μπλιάτσου, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Ισμήνη Μπονάτσου, Ρούλη Μπούα, Μαίρη Νταγιαντά, Ισαβέλλα Ντάσση, Ιόλη Ξιφαρά, Βασιλική Πανταζή, Γεύσω Παπαδάκη, Χριστίνα Παρασκευοπούλου, Μαριέττα Πεπελάση, Κατερίνα Πολυζωίδη-Μαυρολέων, Νατάσσα Πουλαντζά, Νίκη Πρόκου, Μιχάλης Σακαλής, Γιώργος Σαλταφέρος, Ιφιγένεια Σδούκου, Ζωή Σεκλειζιώτη, Αντωνία Σιμάτου, Νίκος Σίσκος, Μαρίνα Στελλάτου, Νίκος Τριανταφύλλου, Βάσω Τρίγκα, Κλαίρη Τσαλουχίδη-Χατζημηνά, Κατερίνα Τσεμπελή, Αγάπη Φεσατίδου-Ψαρράκη, Βιργινία Φιλιππούση, Στάθης Φώτης, Μαρία Χαλκιά, Αθηνά Χατζή, Νίκος Χιωτίνης.

Στο πλαίσιο της έκθεσης την Κυριακή 23 Απριλίου στις 11.00 το πρωί, η συμμετέχουσα ψυχολόγος & συγγραφέας θα παρουσιάσει το νέο βιβλίο της ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ (εκδόσεις Ιανός). Στην παρουσίαση εκτός από τη συγγραφέα συμμετέχουν η Ίρις Κρητικού, αρχαιολόγος, ιστορικός τέχνης & ανεξάρτητη επιμελήτρια ο Κωστής Σχιζάκης, αρχιτέκτων & συγγραφέας και ο Μιχάλης Νηστικάκης, μουσικός.

Εγκαίνια: Σάββατο 22 Απριλίου 2023 στις 19.30

Παράλληλη εκδήλωση: Κυριακή 23 Απριλίου 2023 στις 11.00

Διάρκεια: έως και 19 Μαΐου 2023

Διεύθυνση: Νυμφών 3, Ηράκλειο

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή 18:00-20:00 ή κατόπιν ραντεβού

Τηλ. επικοινωνίας: 6976 974000

Mail: met.heraklion@eirini

Σε γλυπτοθήκη έχει μετατραπεί στην κυριολεξία η αίθουσα εκθέσεων του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου ( ΜΕΤΗ ) προκειμένου να προβληθούν τα έχοντα τρεις διαστάσεις έργα της την νέα χρονική περίοδο.

Όπως είναι γνωστό, γλυπτική ονομάζουμε εκείνη τη μορφή της καλλιτεχνικής δημιουργίας – έκφρασης που εκτελείται μέσω της κατασκευής τρισδιάστατων μορφών με οποιοδήποτε υλικό με σκοπό να εκφραστούν οι σκέψεις και τα συναισθήματα του καλλιτέχνη

Πράγματι με τον τίτλο, ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ, το ΜΕΤΗ, επιχειρεί να παρουσιάσει στο κοινό του την ομορφιά και την πληρότητα έργων που κατασκευάστηκαν με διάφορους τρόπους και υλικά,

είναι δε άκρως εντυπωσιακή η παρουσία τόσων και τόσων υλικών υποταγμένων στην ιδέα και στα χέρια του κάθε καλλιτέχνη που εκθέτει τα έργα αυτά τα οποία ανήκουν στην συλλογή του μουσείου μας.

Στην έκθεση αυτή μετέχουν με έργα τους οι παρακάτω καλλιτέχνες με αλφαβητική σειρά:

Δημήτρης Αρμακόλας, Μάριος Βουτσινάς, Γιάννης Γαβαλάς, Μαρία Γρηγοριάδη, Γιάννης Δημητράκης, Βίκυ Καμμένου, Εύη Κυρμακίδου,Κοσμάς Λιλικάκης, Κώστας Παγωμένος, Ασπασία Παπαδοπεράκη, Αντωνία Παπατζανάκη, Αντώνης Παυλάκης, Γιάννης Παρμακέλης, Βασίλης Σολιδάκης και Πέπη Χατζηδάκη.

Tα εγκαίνια έχουν οριστεί στις 25 Ιανουαρίου, ημέρα Τετάρτη στις 6.00 το απόγευμα . Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι το τέλος Μαρτίου. Λόγω της προγραμματισμένης απουσίας του προσωπικού τις ημέρες αυτές προκειμένου να εκτυπωθούν οι ανακοινώσεις του συνεδρίου, παρακαλώ πολύ το κοινό που επιθυμεί να επισκεφτεί την έκθεση να το προγραμματίσει με απευθείας συνεννόηση στο τηλέφωνο 6976974000 η στο 6945571973.